خاطرات خاکستری

  روزهای زیادی میگذرد که تنها هستم. کسی جایی منتظرم نیست.پاییز در حال تمام شدن است و من مدام فکر میکنم چقدر باید بگذرد تا دلم آرام بگیرد؟ برای منی که سالهاست معتقدم کسی باید باشد که دستهایش به دنبال دستهایم باشد. عشق بهانه نمیخواهد . می آید و می ماند. یک لحظه مکث میکند و همیشه می ماند. سالهاست ترجیح میدهم تنها باشم تا هوس مردانی را کنم که عشق را بلد نیستند. عشق بلد بودن میخواهند. آن کس که لیاقت دارد عاشق میشود. گاهی به گمانم میرسد نکند من لیاقت نداشته باشم و بعد حسی به من میگوید بالاخره اتفاق می افتند. و من برای این اتفاق افتادن بعدها همیشه خدا را شکر میکنم. دانستن که همیشه به علم و منطق نیاز ندارد. گاهی میدانی. همه ی وجودت همه ی دلت همه ی چشمت همه ی دستهایت میداند که اتفاق می افتند. آن موقع حتی اگر سالها بگذرد تو منتظر میمانی. روزهایی را یادم است که بیست ساله بودم. با دغدغه هایی که خیلی بیشتر از بیست سالگی بود. باور کردنش سخت است. سالها گذشته و من هنوز نمیخواهم باور کنم که باید همه چیز را بگذارم کنار و بروم. رفتن ولی بهانه میخواهد. دلیلی برای ماندن نداشته باشی باید بروی. شاید من همیشه اشتباه میکردم. شاید باید عشق را انتخاب میکردم.شاید عشق اتفاق نبود. شاید باید دنبالش میگشتم. دنبال مردی که مالکش من باشم. شاید آن زنی که همیشه گوشه ی خیابان می ایستد از من لایق تر باشد. از منی که زیادی خوب ماندم. زیادی تجربه نکردم. من ترس های زیادی داشتم . من که بعد از یک نسل شدیدا مقید به دنیا آمده بودم. شاید برای همین است که حرفهایم شبیه حرفهای آن دختری است که او هم منتظر است...منتظر مردی که بیاید و عاشقش شود. من گاهی در داستانهایم گم میشوم. آن وقت است که من نقش اول را بازی میکنم. من در ت خاطرات خاکستری ...ادامه مطلب

 

صاحبان رویا ، نجات دهندگان جهانند."جیمز آلن"

پیش بیا اتفاق ِ پر جاذبه ی زندگی ِ من....پیش بیا.

پ ن : مدتهاست اینگونه احساس سرکشی نکرده ام.

خاطرات خاکستری ...

نوشتن در مورد ذائقه ی شنیداری سخت است. واقعا سخت است. چون در این صورت در حال قضاوت کردن هستی.باید اعتراف کنم موسیقی های روز به هیچ وجه ارضایم نمیکند.نه اینکه بد باشند نه...قوی نیستند. آن حسی را که باید؛ تزریق نمیکنند.احساسات آدم را اشباع میکنند. سبک و ریتم و محتوی عین هم! طوری که گاهی صدای خواننده را نمیتوانی تشخیص دهی و این برای دنیای خوانندگان ما چیزی شبیه فاجعه است. صدا باید ماندگار باشد. باید حتی با گذشت سالها آدم را غرق کند میان خودش.موسیقی هم همینطور....البته این موضوع خیلی سلیقه ای است...مثلا من خودم واقعا صدای ویالون و پیانو  را عاشقم. و سبک های خاصی خاطرات خاکستری ...ادامه مطلب

یک مرتبه به خودت می آیی و می بینی وسط خاطره ای افتاده ای که تمام روزهای گذشته خواسته ای فراموشش کنی. هرچه باخودت تکرار کنی که همه چیز تمام شده و دلیلی برای یاد آوردنش وجود ندارد، باز یک روز با بهانه ای حتی کوچک، خودش را از گوشه ی ذهنت بیرون می کشد و هجوم می آورد به گذر دقیقه های آن روزت.*مرگ بازی/پدرام رضایی زاده/نشر چشمه*برنده ی جایزه ی بهترین مجموعه ی داستان اول سال 1387 از بنیاد گلشیری خاطرات خاکستری ...ادامه مطلب

من شبیه ترین زن تنهایی های تو هستم وقتی ماه به پنجره ات بوسه میزند وقتی باد میوزد و خیابان ها را تکان میدهد...   بله دوستان.دقیقا همین حس را دارم وقتی تک و تنها در خیابان قدم میزنم و اصولا شب است. و من هیچ ترسی ندارم. فقط یک حس خیلی بدتر دارم. اینکه وقتی انقدر حالم خوب است چرا باید تنها باشم! نه من اصلا در حال نق زدن نیستم. فقط دوست دارم در آن شب و آن لحظه که باد خیلی قشنگ از زیر شالم لای موهایم میرود و من چشمانم را می بندم کسی باشد که من حال خوشم را به او بگویم و او فقط تایید کند. بله من در این جور مواقع خیلی به تایید یکی نیاز دارم.و قسم میخورم همه ی این خاطرات خاکستری ...ادامه مطلب

هیچ وقت نمیتوانم در مورد کتاب ها بنویسم...نوشتن در مورد کتاب ها دلم را می لرزاند. واقعا همین حس را دارم. و هیچ دروغی در کار نیست.من فقط ترجیح میدهم بگویم چه کتابهایی را خوانده ام و یا خواهم خواند... معتقدم نباید کتابها را فراموش کنیم.تاثیری که کتاب ها روی ما میگذارند بی نظیر است. درست همانطور که یک موسیقی میتواند یک لذت ابدی را برایمان رقم بزند. و به نظرم حتی در کتابها نوعی جریان موسیقی در حال نواخته شدن است...کافی است در یک ظهر ابری ِ ساکت، کنار پنجره رو به باغ نشسته باشید. من این لحظه را بارها تجربه کرده ام.هیچ روانشناس و مشاوری نمیتواند آرامش این لحظه خاطرات خاکستری ...ادامه مطلب

  گاهی آدم میرود...نه برای اینکه ماندن را دوست ندارد...نه...میرود تا به خودش ثابت کند باید گذشته اش را جا بگذارد و خودش را آنگونه که دیگر نیست نشان ندهد... پ ن: افراد انگشت شماری تو زندگیم هستن که بهشون اعتماد دارم...افرادی که هرکاری کنن... هر رفتاری کنن ... هرگز ترکشون نمیکنم...هرگز ازشون متنفر نمیشم. پ ن: آدما به بهترین موقعیت های زندگیشونم که برسن...اگه دل یکیو شکسته باشن همیشه در عذابن...اینو خطاب به دوستانی گفتم که میدونم گاهی به رسم ایام قدیم اینجا رو میخونن... پ ن: هرچیزی تو زندگی یه انتخابه...دوستای وبلاگی عزیزم شماها انتخابای من بودین. من میتونستم با آدمای خاطرات خاکستری ...ادامه مطلب

من از دنیای نشدن ها سقوط میکنم

وقتی "تو" در "من" اتفاق بیفتی...

خاطرات خاکستری ...